Hé man, how are you doing man? Rastafari, en het geweldige ‘jaaaamaaan' in respons op dat van ons, waren maar een aantal drastische aanpassingen die we moesten overbruggen bij aankomst in Belize. Het land van rastafari, jaguars en tapirs wordt ook wel de onontgonnen Caribische parel van Centraal Amerika genoemd en met het tweede grootste koraalrif ter wereld aan zijn voeten staat het vooral bekend als een waar snorkelparadijs, en dat hebben we nu geweten!

Belize City is maar een schim van wat het voorstelt en het in woorden brengen des te moeilijker. Zet wat halfarme en lamme rasta's bijeen en je krijgt een spookachtig dorp met een infrastructuur die Chinezen zelfs niet kennen. Het fotoapparaat bleef dus op zak.

Bij ochtendgloren namen we de biezen en kabbelden we naar Caye Caulker, ons uitverkoren eilandje en snorkelparadijs. En wat is het daar heerlijk! Een waar paradijs! Overwelmd door de laidback sfeer, de vriendelijkheid, de gezelligheid, de nachtelijke bbq's, een bangelijke hostelletje, de prachtige onderwaterwereld, het zonnige weer, de ontelbare hangmatten, de idyllische palmbomen en de wondermooie omgeving, beslisten we een dagje langer weg te dromen in ons paradijs. Snorkelen stond dan ook de tweede dag op het programma. Kleurrijke visjes kwamen ons in alle vriendelijkheid begroeten en enkele barracuda's, octopussen, groene alen en mantay roggen konden niet aan ons ontsnappen, vooraleer we de bbq, coktails en hangmatten indoken. Haha.. hier komen we zeker terug! Al is het alleen al voor de schildpadden, verpleegsterhaaien of walvishaaien.

Op de laatste dag stond nog een kleine maar interressante stop aan de nationale zoo (Belmopan) op het programma. Jaguar Junior kon niet aan ons ontsnappen, alsook de totale inheemse zoologische bevolking: tapirs, toekans, krokodillen, harpijen, jaguarandi, slingeraapjes, brulapen, ocelots, coatis, puma's, papegaaien... fladderden, slingerden of rusten er als een vrolijke bende lustig op los. Hopelijk zien we ze morgen ook, maar dan in het echt! Tikal, here we come.